Istnieje możliwość wydłużenia rozwoju zarodków do ostatniego stadium osiągalnego poza organizmem kobiety. Jest to tzw. hodowla do blastocysty. Zarodki rozwijają się w warunkach laboratoryjnych w specjalnie do tego przeznaczonych mediach aż do stadium ponad 80 komórkowej blastocysty. Zarodki w stadium blastocysty podawane są do macicy w 4 lub 5 dniu od dnia pobrania komórek jajowych.
Hodowla zarodków do stadium blastocysty zwiększa znacznie szansę na uzyskanie pozytywnego wyniku leczenia:
- zarodki w stadium blastocysty mają wyższy współczynnik implantacji (bicie serca płodu na każdy transferowany zarodek) przy podawaniu blastocyst, niż przy transferze 6-8 komórkowych zarodków (50,5% do 30.1%, P<0.01),
- przy tej samej liczbie podanych zarodków, transfer blastocyst daje znacząco wyższy współczynnik żywych urodzeń (29% – dzień 3, do 36% – blastocysty),
- daje możliwość wyboru do transferu lepszych jakościowo zarodków,
- pozwala na lepszą synchronizację pomiędzy zarodkiem a endometrium w momencie transferu,
- pozwala przeprowadzić genetyczną diagnostykę przedimplantacyjną (PGD), gdy są ku temu wskazania.
Wydłużona hodowla zarodków daje szansę na uzyskanie zarodka(ów) w stadium blastocysty, jednak nie gwarantuje osiągnięcia tego stadium.
Może się zdarzyć:
- brak zarodków do transferu w 5 lub nawet 6 dobie,
- zwykle mniejsza liczba zarodków do mrożenia, niż w przypadku hodowli do 2-3 doby,
- niektóre wyniki badań wykazały, że przy zachowaniu wysokiego współczynnika implantacji, zaobserwowano również wyższy współczynnik urodzeń bliźniąt monozygotycznych.