We Wrocławiu 10 000 zł dofinansowania do in vitro

• stwierdzona przyczyna niepłodności lub nieskutecznego leczenia niepłodności w okresie 12 miesięcy poprzedzających zgłoszenie do Programu;
• w dniu zgłoszenia do Programu kobieta nie ukończyła 40-tego roku życia, dopuszcza się możliwość przeprowadzenia procedury u pacjentek w wieku do 42 lat (wg rocznika urodzenia) pod warunkiem dobrze rokującej rezerwy jajnikowej, potwierdzonej badaniem AMH (powyżej 0.7 ng/mL) lub w przypadku par realizujących procedurę zapłodnienia w ramach dawstwa innego niż partnerskie
  (dawstwo żeńskich komórek rozrodczych) lub procedury adopcji zarodka;
• para zgłaszająca akces do Programu mieszka na terenie miasta Wrocławia;
• decyzję o kwalifikacji pary do leczenia niepłodności metodą zapłodnienia pozaustrojowego podejmuje Realizator Programu mając na uwadze ustawowe warunki podjęcia terapii metodą zapłodnienia pozaustrojowego oraz pozostałe kryteria zawarte w niniejszym Programie.

1. W przypadku par realizujących procedurę zapłodnienia w ramach dawstwa partnerskiego:
a) potencjalne ryzyko braku prawidłowej odpowiedzi na stymulację jajeczkowania: hormon folikulotropowy – FSH powyżej 15 mU/mL w 2-3 dniu cyklu lub hormon antymullerowski AMH poniżej 0,5 ng/mL;
b) nawracające utraty ciąż w tym samym związku (więcej niż trzy udokumentowane poronienia);
c) nieodpowiednia odpowiedź na prawidłowo przeprowadzoną stymulację jajeczkowania, czego wyrazem jest brak pozyskania komórek jajowych w dwóch cyklach stymulacji;
d) wady macicy bezwzględnie uniemożliwiające donoszenie ciąży;
e) brak macicy.

2. W przypadku par realizujących procedurę zapłodnienia w ramach dawstwa innego niż partnerskie (dawstwo męskich komórek rozrodczych):
a) potencjalne ryzyko braku prawidłowej odpowiedzi na stymulację jajeczkowania: hormon folikulotropowy – FSH powyżej 15 mU/mL w
2-3 dniu cyklu lub hormon antymullerowski AMH poniżej 0,5 ng/mL;
b) nieodpowiednia odpowiedź na prawidłowo przeprowadzoną stymulację jajeczkowania, czego wyrazem był brak pozyskania komórek
jajowych w dwóch cyklach stymulacji;
c) wady macicy bezwzględnie uniemożliwiające donoszenie ciąży;
d) brak macicy;
e) negatywna opinia zespołu konsultacyjnego powołanego przez Realizatora, w którego skład powinien wejść przynajmniej jeden psycholog z praktyką w psychologii leczenia niepłodności konsultujący parę na okoliczność gotowości rodzicielstwa niegenetycznego.

3. W przypadku par realizujących procedurę zapłodnienia w ramach dawstwa innego niż partnerskie (dawstwo żeńskich komórek rozrodczych) lub procedury adopcji zarodka:
a) wady macicy bezwzględnie uniemożliwiające donoszenie ciąży;
b) brak macicy;
c) negatywna opinia zespołu konsultacyjnego powołanego przez Realizatora, w którego skład powinien wejść przynajmniej jeden
psycholog z praktyką w psychologii leczenia niepłodności konsultujący parę na okoliczność gotowości rodzicielstwa niegenetycznego.