W Klinikach INVICTA mamy rozwiązania na problem zaburzeń implantacji zarodków w zależności od tego, jaki czynnik powoduje problem z zagnieżdżeniem zarodka w jamie macicy.
Nadaktywność mięśnia macicy
UMA Test
UMA Test to badanie aktywności mięśnia macicy poprzez wykonanie USG dopochwowego (transwaginalnego) wraz z nagraniem. Test pozwala wykryć nadmierną kurczliwość mięśnia macicy. Najczęściej pomiar przemieszczania się mięśnia macicy przeprowadza się przez 6 minut. Obraz jest nagrywany, a następnie odtwarzany w przyspieszeniu, dzięki czemu można zidentyfikować przebieg skurczów oraz ich kierunek.
Nadmierne skurcze macicy mogą utrudniać zagnieżdżenie się zarodka oraz utrzymanie wczesnej ciąży.
Badanie aktywności macicy wykonuje się trzy lub pięć dniu po owulacji. Zdarzają się jednak sytuacje, w których wykonuje się dwa badania – zarówno w trzecim, jak i w piątym dniu po owulacji. U niektórych pacjentek badanie wykonywane jest po rozpoczęciu suplementacji progesteronem.
Wlew dożylny z Atosibanem
Lek Atosiban należy do grupy antagonistów oksytocyny i podawany jest dożylnie. Stosuje się go w celu obniżenia aktywności mięśnia macicy.
Dzięki obniżeniu kurczliwości mięśnia macicy zwiększa się skuteczność zagnieżdżenia zarodka, utrzymania wczesnej ciąży oraz wzrasta wskaźnik żywych urodzeń.
Po zastosowaniu wlewów z Atosibanu przed transferem mrożonych zarodków, następuje ograniczenie częstości skurczy macicy i wzrasta odsetek implantacji zarodków z 28,9% do ok. 46,7%.
Cienka śluzówka
Skaryfikacja (scratching) endometrium
Zabieg skaryfikacji endometrium polega na celowym, mechanicznym “zarysowaniu” błony śluzowej macicy, dedykowanym do tego celu cewnikiem. Dzięki temu zabiegowi uwalniane są czynniki wzrostu, zwiększające receptywność endometrium, która jest niezbędna do zagnieżdżenia się zarodków.
W kolejnym cyklu poprzez naturalne odbudowywanie się uszkodzonej tkanki, śluzówka macicy bardziej się rozrasta i jest lepiej przygotowana na przyjęcie zarodka.
U kobiet po wykonaniu skaryfikacji endometrium zaobserwowano wzrost wskaźnika ciąż o 19%, w porównaniu do grupy kobiet, u których nie wykonano tego zabiegu.
Wykazano, że wykonanie skaryfikacji w fazie lutealnej w cyklu przedtransferowym dwukrotnie zwiększa odsetek implantacji, ciąż i żywych urodzeń w grupie pacjentek z nawracającymi niepowodzeniami implantacji.
Wlew domaciczny z osocza bogatopłytkowego
Jest to sposób leczenia zaburzeń cienkiej śluzówki macicy (endometrium) z wykorzystaniem czynników wzrostowych płytek krwi z osocza pacjentki. Osocze podawane jest za pomocą cewnika bezpośrednio do jamy macicy.
Liczne badania wskazują na zależność między „cienkim” endometrium, a niskim wskaźnikiem implantacji.
Na podstawie aktualnych badań naukowych można wnioskować, że podanie autologicznego osocza bogatopłytkowego do jamy macicy, może skutkować zwiększeniem skuteczności leczenia.
Aktywacja endometrium przed ET – indukcja G-CSF
Terapia polega na bezpośrednim podaniu leku G-CSF (filgrastim) do jamy macicy za pomocą cewnika. Pomaga to w tworzeniu się komórek i odbudowie tkanki, co powoduje wzrost endometrium.
Ponadto, endometrium zostaje pobudzone do wzrostu, dzięki czemu rośnie szansa na zagnieżdżenie się zarodka w jamie macicy i rozwój ciąży. Po zastosowaniu wlewu czynnika wzrostowego G-CSF oczekiwany wzrost grubości endometrium obserwuje się u ponad 33% pacjentek.
Aktywacja endometrium przed ET – wlew domaciczny CRH/BHCG /Ovitrelle
Zabieg polega na podaniu leku (CRH/BHCG /Ovitrelle) do jamy macicy za pomocą cewnika. Z krwi pacjentki wyizolowuje się leukocyty, które zostają poddane działaniu CRH (hormonu kortykoliberyny) i podane do jamy macicy.
70,9% pacjentek z prawidłową rezerwą jajnikową (poniżej 38 roku życia), u których wystąpiły trzy lub więcej poronień, po zastosowaniu tej terapii zaszło w ciążę. Bez zastosowanego wlewu domacicznego CHR/BHCG /Ovitrelle w ciążę zaszło 16,1% pacjentek.
Wybranie odpowiedniego dnia na embryotransfer – tzw. okno implantacyjne
Ocena receptywności endometrium
Ocena receptywności pomaga lekarzowi w wybraniu odpowiedniego momentu na podanie zarodka (tzw. okno implantacyjne).
Jest to pobranie fragmentu (biopsja) błony śluzowej macicy (endometrium), który następnie poddawany jest analizie dojrzałości w laboratorium analitycznym.
Na podstawie informacji o dojrzałości endometrium, lekarz może zastosować odpowiednie leki lub zmienić termin zabiegu. Wszystko po to, aby endometrium było lepiej przygotowane do przyjęcia zarodków.
U pacjentek, u których wyniki badania wskazały na niedojrzałość endometrium, wprowadziliśmy leczenie farmakologiczne. Wpłynęło to pozytywnie na przygotowanie pacjentki do podania zarodka, a uzyskanie ciąży klinicznej wzrosło o blisko 20%.
