Data aktualizacji: 12 września 2023
Data utworzenia: 12 marca 2022
Przeczytasz w 3 min
W Klinice Leczenia Niepłodności INVICTA wykonuje się badanie kariotypu u obojga z partnerów już przed pierwszym zabiegiem zapłodnienia pozaustrojowego. Wykonanie badania kariotypu jest stosunkowo tanie i dzięki otrzymanemu wynikowi możliwe jest wykrycie u pacjentów zmian w budowie i liczbie chromosomów, zanim niepotrzebnie wykona się zapłodnienie in vitro. W wielu przypadkach pacjenci, którzy nie wykonali tego badania, podchodzą do zabiegu in vitro kilkakrotnie, nawet kilkunastokrotnie, z powodu braku ciąży lub poronień. Wykonanie badania daje możliwość znalezienia przyczyny nieskutecznego procesu zapłodnienia pozaustrojowego.
Ludzie posiadający translokacje wzajemne i Robertsonowskie są zdrowi oraz prawidłowo się rozwijają. Natomiast, gdy planują potomstwo zdarza się, że ich materiał genetyczny dzieli się nieprawidłowo. W przypadku translokacji, wbrew powszechnej opinii, odsetek prawidłowych komórek rozrodczych jest względnie niski. Jeżeli z założenia komórki rozrodcze z nieprawidłowym materiałem genetycznym to około 50 % ogólnej liczby wszystkich gamet, to z doświadczenia można powiedzieć, że tylko co szósta z nich jest prawidłowa. W przypadku kobiety, która owuluje co miesiąc, pod względem samej translokacji tylko co pół roku komórka jajowa dawałaby szanse na uzyskanie zdrowej ciąży. Przypominając, że skuteczność naturalnych starań to około 23 %, to można powiedzieć, że szansa na urodzenie zdrowego dziecka w przypadku pacjentki z translokacją zdarza się średnio raz na dwa lata.
Zaburzenia w budowie chromosomów w postaci translokacji wzajemnych i translokacji Robertsonowskich są wskazaniem do przeprowadzenia diagnostyki preimplantacyjnej po wcześniejszej wnikliwej analizie przypadku. Stąd diagnostyka preimplantacyjna w przypadku odpowiedniej liczby komórek jajowych, z których można wyselekcjonować te bez translokacji, daje bardzo dużą szansę na szybkie uzyskanie ciąży.
Czy wiesz, że …
Nosiciele translokacji chromosomowych mają wyższe ryzyko wystąpienia innych zaburzeń chromosomowych. Dość często występują również aneuploidie w pozostałych chromosomach. Wynika to z nieprawidłowości, która wpływa na pojawienie się zmian w budowie chromosomów. Pomimo przeprowadzenia zapłodnienia pozaustrojowego często u tych pacjentów dochodzi do poronienia.
Ryzyko wystąpienia poronień u nosicieli translokacji bez wykonania diagnostyki preimplantacyjnej wynosi około 80 %. Przeprowadzenie diagnostyki PGD w kierunku samej translokacji zmniejsza ryzyko poronienia do około 20 %. Jednak, kiedy zrealizuje się diagnostykę zarodków pod kątem translokacji jak i również pod względem aneuploidii prawdopodobieństwo poranienia zostaje zredukowane do 7-8 %.