Data aktualizacji: 5 lipca 2024
Data utworzenia: 30 marca 2022
Przeczytasz w 2 min
Badanie urodynamiczne pozwala określić rodzaj występujących nieprawidłowości w zakresie czynności dolnego odcinka dróg moczowych (pęcherz, cewka moczowa).
Na podstawie badania urodynamicznego można określić przyczynę nietrzymania moczu oraz rozpoznać czynnościową przeszkodę w jego odpływie.
Każde badanie rozpoczyna się oddaniem moczu do specjalnego urządzenia, co nazywamy uroflowmetrią lub przepływem cewkowym. Kolejnym etapem jest cystometria, w czasie której badana jest faza wypełnienia pęcherza. Określa się czucie w pęcherzu, jego pojemność i podatność ścian. Obserwuje się czy nie ma niekontrolowanych skurczów wypieracza, czy ciśnienia w pęcherzu są bezpieczne oraz przy jakim ciśnieniu występuje wyciek moczu z pęcherza. W profilometrii spoczynkowej i wysiłkowej określa się ciśnienia zamknięcia w cewce i długość czynnościową cewki moczowej. Końcowym etapem badania urodynamicznego jest uroflowmetria z jednoczesnym pomiarem ciśnień w pęcherzu. Badanie to jest najważniejszym badaniem w określaniu przeszkody podpęcherzowej.
Najprostsze badanie urodynamiczne nie powinno powodować żadnych dolegliwości i nie wiąże się z ryzykiem infekcji, natomiast badanie urodynamiczne złożone z wielu etapów diagnostycznych może wiązać się z ryzykiem infekcji wstępującej dolnego odcinka dróg moczowych. Aby temu zapobiec pacjent otrzymuje lek uroseptyczny.