Był grudzień, tuż przed świętami Bożego Narodzenia. Pewnego dnia ich synek przyszedł ze szkoły i poprosił rodziców o pomoc w pracy domowej. Usiedli więc w trójkę i przerabiali kolejne przedmioty. W końcu doszli do ostatniego zeszytu – z języka polskiego. Miał odpowiedzieć tylko na jedno pytanie – jaki prezent chciałaby otrzymać od Świętego Mikołaja. Filip chwilę się zastanowił, a potem napisał: – Brat. Może być siostra. To był dla Agaty i Adama moment przełomowy. Nie wiedzieli, że ich synowi tak bardzo zależy na rodzeństwie. Nigdy nie poruszali z nim tego tematu. Agata jeszcze tego samego dnia skontaktowała się z Kliniką i umówiła na pierwszy możliwy termin do swojego lekarza. Poprosiła, by jeszcze raz wyjaśnił jej sytuację medyczną, w jakiej znajdują się razem z mężem i przedstawił możliwości. Lekarz na początek zaproponował możliwie najmniej inwazyjne leczenie – inseminacją domaciczną. Ze względu na poprawę parametrów nasienia, mogli podejść do inseminacji z wykorzystaniem nasienia Adama. Podchodzili do niej czterokrotnie, niestety, za każdym razem bez skutku. Po czwartej nieudanej próbie stwierdzili, że leczenie nie daje zamierzonych efektów i zdecydowali się na zapłodnienie pozaustrojowe. Kolejne wizyty w Klinice, rozmowy z lekarzami, utwierdziły Agatę, że nie powinna się obawiać. Chciała, by szansa na dziecko była jak największa. Nieważny był ból, łzy, oczekiwanie.. liczyło się tylko to, by się udało. I z takim właśnie nastawieniem Agata przeszła przez całą procedurę. Leczenie zniosła lepiej niż Adam. Gdy poszła na trzecią weryfikację i lekarz potwierdził, że tym razem się udało, przyjęła tę wiadomość ze stoickim spokojem. Postanowili, że do trzeciego miesiąca nikomu nie będą mówić o swoim szczęściu – za dużo ich to kosztowało, by ryzykować. Po trzech miesiącach podzielili się tą cudowną informacją z rodziną i przyjaciółmi. Była jednak osoba, którą powiadomili najpierw – mały Filip. Chłopiec nie ukrywał swojej ogromnej radości, zastanawiał się już, czy będzie miał brata, czy siostrę. Po cichu marzył o bracie. I marzenie to spełniło się – po 9 miesiącach Agata i Adam zostali ponownie rodzicami malutkiego Jasia. Pomimo, że pomiędzy braćmi była aż prawie 9-letnia różnica wieku, Filip bardzo entuzjastycznie podchodził do młodszego brata. Zachowywał się bardzo dojrzale – starał się pomagać rodzicom w codziennych obowiązkach, a dla Jasia był czuły i troskliwy. Agata i Adam dziś nie rozpamiętują już swoich trudnych przeżyć. Cieszą się swoim szczęściem i celebrują wspólnie każdy dzień..
