Transfer zarodków do macicy

• Do transferu zarodka wybiera się najlepiej rozwinięte zarodki po kilku dniach hodowli. Cytując doktora Janusza Pałaszewskiego, ordynatora Oddziału Szpitalnego Jednodniowego, specjalistę ginekologii I położnictwa: „Do zabiegu embriotransferu dochodzi przeważanie między 3. a 5. dobą od dnia pobrania komórek jajowych. Wówczas można wybrać najbardziej odpowiednie zarodki, które można przetransferować do macicy”.

• Liczba wybranych do transferu zarodków ma wpływ nie tylko na wskaźnik uzyskanych ciąż, ale również na wskaźnik ciąż mnogich. Zwykle transferuje się jeden zarodek. Wówczas wystąpienie ciąży bliźniaczej oscyluje w granicach między 1 a 2 procent. Należy pamiętać, że ciąża mnoga niesie ze sobą ryzyko powikłań położniczych I neonatologicznych. Należą do nich: poronienie, przedwczesny poród, obumarcie jednego z płodów, niska masa urodzeniowa. Do tego możliwe jest wystąpienie u matki cukrzycy, nadciśnienia oraz niewydolności krążenia. Pojawia się też ryzyko wystąpienia stanu przedrzucawkowego.

• Zarodki umieszcza się w macicy za pomocą cienkiego cewnika. W trakcie zabiegu zarodki są umiejscawiane w specjalnym kateterze (cienkim cewniku), na którego jednym końcu znajduje się specjalna strzykawka. Lekarz prowadzi kateter przez pochwę i szyjkę macicy i pozostawia zarodki w jamie macicy. Transfer zarodków odbywa się pod kontrolą USG. Pozwala to na monitorowanie zarówno prowadzenia cewnika, a w niektórych przypadkach (np. jeżeli pacjentka nie jest otyła i ma dostatecznie wypełniony pęcherz moczowy) daje możliwość potwierdzenia wprowadzenia cewnika do jamy macicy.

• Zarodki, które nie zostały podane do macicy, podlegają zamrożeniu w celu późniejszego ich wykorzystania. Zarówno zarodki, jak i komórki rozrodcze przechowuje się w ciekłym azocie nawet przez wiele lat. Nie ma to negatywnego wpływu na ich jakość, przebieg procedury in vitro ani na zdrowie dzieci, które się urodzą. Jak odpowiednio przygotować się do embriotransferu?

Przed zabiegiem embriotransferu pacjentka powinna przyjmować leki hormonalne zgodnie z zaleceniem lekarza. Przygotują one organizm do transferu zarodków, dlatego ważne są godziny i dawki zażywanych leków. Mają one ułatwić implantację zarodków, a także zmniejszyć ryzyko ich odrzucenia. Termin zabiegu oraz rodzaj i sposób dawkowania leków określa lekarz po zabiegu pobrania komórek jajowych.

Kobieta przed całą procedurą powinna zadbać o odpowiednie nawodnienie organizmu oraz dietę. Warto również zrezygnować z używek, takich jak alkohol czy palenie tytoniu. Zaleca się, aby kobieta, rozpoczynając starania o dziecko, zadbała o swoją dietę. Najważniejsze jest zwiększyć ilość spożywanych warzyw, owoców, chudego mięsa oraz nabiału.

Jeśli zabieg odbywa się bez znieczulenia, nie trzeba być na czczo. Można rano zjeść lekkostrawne śniadanie. Bezpośrednio przed zabiegiem należy wypić ok. 750 ml niegazowanej wody, co sprawi, że macica stanie się bardziej widoczna, dzięki czemu łatwiej będzie przeprowadzić całą procedurę.

Transfer zarodków jest możliwy również u kobiet z cienkim endometrium, jednak wymaga ono odpowiedniego przygotowania. Leczenie może odbywać się na kilka sposobów. Jednym z nich jest podawanie estrogenów, a także leków rozszerzających naczynia krwionośne, które poprawiają ukrwienie śluzówki. Odpowiednia grubość endometrium zaczyna się od 8 mm, jednak czasem lekarze uznają również min. 7 mm. Grubość endometrium można poprawić, stosując czynnik wzrostowy GCSF, a także wlewy domaciczne z osoczem bogatopłytkowym.

Zbyt cienkie endometrium utrudnia zajście w ciążę, dlatego konieczne jest jego leczenie. Skurcze macicy mogą być nieodczuwalne dla kobiet, jednak są one istotne dla zagnieżdżenia się zarodków. Jednym ze wskazań do przeprowadzenia badania kurczliwości macicy jest dwukrotne niepowodzenie w transferze zarodków. Prawidłowa kurczliwość macicy jest ważna dla powodzenia embriotransferu. Nadmierne skurcze macicy utrudniają jednak przeprowadzenie zabiegu, dlatego konieczne jest zmniejszenie ich częstotliwości oraz amplitudy. Najczęściej wykorzystuje się do tego lek Atosiban, który zwiększa szansę na transfer zarodków.

Transfer polega na wprowadzeniu przez pochwę rozmrożonego zarodka do macicy. O tym, które zarodki zostaną transferowane, decydują pacjenci wraz z lekarzem, najczęściej wybierany jest jeden zarodek. Po transferze można opróżnić pęcherz, który był pełen podczas zabiegu. Cała procedura jest bezbolesna, a po jej zakończeniu kobieta może wrócić do codziennych zajęć. Powinna jednak pamiętać o tym, aby zbytnio nie obciążać organizmu. Warto na 14–17 dni zrezygnować z intensywnego wysiłku fizycznego. Jeśli procedura nie zakończy się niepowodzeniem, należy skontaktować się z lekarzem w celu ustalenia dalszych kroków leczenia. Lekarz poinformuje pacjentów, kiedy będą mogli podejść do kolejnego transferu zarodków. Warto również zapoznać się z podstawowymi zasadami postępowania po transferze zarodków